Biri saksımızı çiğneyip gitti
Biri duvarları yıktı camları kırdı
Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri
Her şeyi kötüledi
Bizi yaraladı
Biri şarabımızı döktü
Soğanımızı çaldı
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu
Ciğerim yanıyor
Yüreğim kanıyor
Olmasaydı sonumuz böyle
--bahsi geçen "biri"; nefislerimizden başkası değilse,
insan kendine bu kadar nasıl zulmeder?--
