Ve benim kalbim

Çölde

Bir yaratık gördüm, çıplak, vahşi,

Çömelmiş oturuyor

Yüreğini ellerinde tutuyor

Yiyordu.

Dedim ki: "Tadı güzel mi dostum?"

"Acı, acı," diye karşılık verdi;

"Ama seviyorum

Çünkü acı

Ve benim kalbim."

 

H. Crane

İstanbul..

 

Yaşam Hakkında Yazmak

"...
Günde bir sayfa yazarsam şanslı sayılırdım doğrusu.

Birden derdimin ne olduğunu anladım.
Hiç deneyimim yoktu.
Başımdan hiç aşk macerası geçmemişken, hiç çocuk doğurmamışken, ölen birini bile görmemişken, nasıl yazabilirdim yaşam hakkında? "

Sırça Fanus'tan.
 

Allah'a Emanet..

Ben her zaman..

Benim sandığım ne varsa..

Cahilce sahiplendiğim her ne varsa..

Delice bağlandığım ne varsa..

Gözümün önünden ayırmadığım,

Gönlümün derininde sakladığım ne varsa..

Cümlesini..

Allah'a emanet ederim!

Sahibine..

Sahibime!

 

 

 

Gözün arkada kalmaması için, yapılacak daha başka ne olacaktı ki?

Boş Ufuklar

 

Ne kervan kaldı, ne at, hepsi silinip gitti,

"İyi insanlar iyi atlara binip gitti."

                                  

                                          (1978)

 

 

 

İyi ki Necip Fazıl,

Üstad Necip Fazıl olmuş..

 

Muhabbetle... 

 

 

Dostluk Günü

Bugün, 5 Ağustos..

Metis Ajanda*'ya göre, Dostluk Günü.

Benim ajandamdaki notuma göre, güzel kardeşim Emine'nin doğum günü..

İnsanı gülümsetip, ne nevafuk ama dedirtiyor.

Üstelik, bu kadar da özlemişken..

Dostluğun insanı yücelten bir şey olduğunu düşünürken..

Ve saniyede yüzlerce anı gözümün önünden geçerken..

Bu şarkıyı dinlemeden bu bahsi kapatmak olmazdı!

Doğum günün kutlu olsun Güzel Dostum!

Muhabbetimiz bakî olsun...

*Metis Ajanda dediğin, 2010 yılının Mart ayında aziz dostum tarafından,

"biz bunu kullanıyoruz, sana da alalım" deyü bana hediye edilen ajandadır..

O zamandan beri her yıl, bu ajanda elimin altında..

Kullanım şeklim dostlarınkiyle birebir aynı olmasa da..

Güzel kardeşim Emine, beni şekilcilikten, taklitçilikten kaçınmam konusunda,

 kendine has üslubuyla uyarsa da..

Hala bazı konularda söyleyebileceğim tek söz;

Böyleyim işte..

İnsanlık Halleri..

İnsan dediğin..

Hep hüzünlü..

Çok istediği bir şey oluyor tam.

Tam sıcacık bir tebessüm yerleşiyor yüzüne.

Ama az sonra yaralarından biri, birden ince ince başlıyor sızlamaya.

Biraz dalıyor uzaklara..

Sonra diyor ki;

Huzur, dünyalı bir şey olmasa gerek..

Onu ancak ötelerde bulucam.

İnsanca, müslümanca yaşarsam!