Aynalar..

"benim kalbim bir ıslah evidir doktor"

Rüknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.

bir mevsimin kıyısından tutarsan Rüknettin

kurak ovalara yağmur yağar

ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi

kalbin şiir olup vadileri sular.

senin de vadilerin vardır Rüknettin!

kehanetler kurarsın, yağmalarsın kendini

kurtarıp o yangında ilk önce kalbini

niyedir, aynalarda azalır sesin.

doktorum

ben bu kalbimi sarınır örtünürüm

kış gecelerinde onu yakar ısınırım

üşürsem helak olacağımdan korkarım.

doktorum

gayya kuyusuna inmek istemem

bana bir ip uzat, yağmurlar istemem

aynaları kırarım, suretimi istemem

mevsimler dönedursun, bu dünyayı istemem

ben hep aynalardan geçerim doktor, aynalar benden geçer

Araf'tan bir sepet sarkıtırım aşağı

doluşur içine narin böcekler

yaşamayı yeni öğrenmiş kelebekler

üşüşür ben kalbimi sarkıtınca aşağı

ben hep aynalardan geçerim doktor.

günahları için ağlayan kim varsa

kanatları ile okşar onu melekler

hep böyle midir

kalbin hep böyle yavaş mıdır rüknettin

aynalar sana bir savaş mıdır rüknettin

yârin dudaklarından trenler geçer de

kalbinin istasyonunda durmaz mı

sen hiç satrançta yenilmez misin

atına binip hep gidermisin rüknettin

bilmez misin atından ayrı düşen bir vezir

zehir gibi çoğaltır kanında yalnızlığı

ve nihayet şahlar da aynalardan geçer

bir sen mi kalırsın bu rüyada rüknettin

herhalde hep böyledir

bu dünya sevenlere bir tuzaktır rüknettin

devamı için;

iki güneş arasında- iz yayınları

Kemal Sayar