En son gittiğimde, annemin memleketine..
Erzurum'a.
Küçücüktüm.
On yaşımda.
Yıllar geçti gitti. Sıla-ı rahim yapamadım.
Bu yaz için niyetliydim.
Büyük teyzeme süpriz yapacaktım.
O bahçede otururken birden karşısında bulacaktı beni.
Sevinecekti.
Gözlerimden öpecekti..
Ramazan'ın son on gününe planlamıştım bunu.
Bayramı da büyüklerimde yapayım demiştim.
Bayram sonrası da babamın memleketine,
Artvin'e giderim..
Şimdi..
Çantamı topluyorum,
Bu gece Erzuruma gidiyorum.
Sürpriz yapmayı planladığım teyzemin cenazesine..
Hayat..
Sandığımız kadar uzun değilmiş!
Bir kere daha anladım!
Çok acı bir anlayışla olsa da..
İnsan, görmek istediklerini..
Özlediklerini..
Sevdiklerini..
Ertelememeli..
Sonra mesele,
"Sağ olsam gelmez idin! Öldüm, yasa mı geldin!"
haline geliyor..
Gelecektim teyzecim..
Gelecektim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder